Pizza neapolitańska otrzymała prestiżowy znak gwarantowanej tradycyjnej specjalności (GTS), obowiązujący we wszystkich krajach UE. Ma on uchronić ją przed podróbkami i nie dopuścić, aby jej nieudane warianty sprzedawane były pod tą właśnie nazwą. Obrońcy regionalnego produktu zabiegali o to przez 25 lat. Do tej pory ich wysiłki napotykały na sprzeciw innych państw, w tym Niemiec i Polski.
Zgodnie z unijnym certyfikatem, oryginalna pizza neapolitańska jest wytwarzana z lokalnych składników, takich jak pomidory San Marzano w plasterkach nie grubszych niż 8 milimetrów (rosną na polach wulkanicznych na południe od Wezuwiusza), mozzarelli di Bufala Campana (wytwarzana jest z mleka krów wypasanych na bagnach Kampanii i Lazio w półdzikich warunkach), mąki ze zwyczajnej pszenicy typu 0 lub 00 (ewentualnie mieszanka tych dwóch rodzajów), drożdży neapolitańskich lub browarnianych, wody, soli morskiej i oliwy z oliwek. Pizza musi być wyrabiana ręcznie, cienka (3 mm), krucha po bokach i należy ją piec wyłącznie w piecu opalanym drewnem dębowym.
